به گفته باستانشناسان، استخوان‌هاي ران پا، جمجمه و درشت ني مردگان، اندک زماني پس از مرگ آنها از بدن جدا شده و به لوازم خانگي تبيدل مي شدند.
ابيگيل مزا، از دانشگاه مکزيک گفت: اقوام تئوتيهواکان از سنگ‌هاي مختلف براي جدا کردن گوشت و ماهيچه از استخوان‌ها استفاده مي‌کردند.
وي خاطر نشان کرد، استخوان‌ها نيز از آنجايي که به سرعت پس از گذشت مدت زماني از مرگ حالتي شکننده به خود مي‌گيرند بلافاصله از گوشت جدا شده و براي ساخت چنين ابزاري مورد استفاده قرار مي‌گرفتند.
باستانشناسان اعلام کردند، اينگونه فعاليت‌ها کاملا با فرهنگ مردم آن موقع عجين شده بود. اين مردم نه تنها هيچ ترس و وحشتيي از مرگ نداشتند بلکه اقوام و خانوداه خود را در زير يا در اطراف خانه‌هاي خود دفن کرده و علاوه بر آن از استخوان‌هاي آنها نيز استفاده مي کردند.
شهر تئوتيهواکان که به شهر خدايان نيز شهرت دارد، يکي از بزرگترين مراکز باستاني شهرنشيني قاره امريکا در فاصله سال‌هاي 100 پيش از ميلاد تا 650 ميلادي محسوب مي‌شده است./109
انتهای پیام/
